Jouster

‘Ik ben geboren en getogen in Joure. Na mijn middelbare school wilde ik graag het huis uit. Ik wilde graag een opleiding én ook werken. Dat werd de verpleging. Ik ging naar Leeuwarden naar het Diaconessenhuis en ik heb daar ruim vier jaar met plezier gewerkt en mijn diploma gehaald. Daarna trouwde ik, er kwamen kinderen en wilde ik bij de kinderen zijn. Maar na een tijdje had ik toch weer zin om te gaan werken en hier in Joure kon ik aan het werk als geriatrisch verpleegkundige. Ik kreeg een baan in de nachtdienst. Dat was zwaar, en uiteindelijk bleek dat toch een beetje te veel te zijn. Ik ben toen naar de late dienst gegaan, dat waren diensten van 15.00 uur tot 23.00 uur. Na bijna dertig jaar in de zorg ben ik vervroegd gestopt.’

Eerst balie, toen Witte Os

‘Ik ben niet iemand om thuis te zitten, dus toen ik in de krant een oproep las voor vrijwilliger bij het museum heb ik meteen gereageerd. Ik kwam aan de balie terecht: bezoekers welkom heten, entreebewijzen verkopen en de route uitleggen. Maar ik wilde eigenlijk wel meer doen. Zo kwam ik in april 2016 bij De Witte Os terecht. Ik heb nu een taak voor twee dagdelen in de week, maar ik ben wel vaker aanwezig.

Met het team van vrijwilligers zorgen we dat er ongeveer vier mensen per dag beschikbaar zijn op de ochtend en de middag; vooral ’s middags is het vaak drukker dan op de ochtend en dan is het fijn als er, zeker in het hoogseizoen, 2 collega’s aanwezig zijn.

Samen met de collega’s werken we nieuwe vrijwilligers in; en overleggen we hoe het gaat. Als iemand ziek is proberen we dat samen op te lossen in onze appgroep. Deze appgroep is belangrijk voor het doorgeven van bijv. deze informatie maar ook als de koffie op is en allerlei andere “zakelijkheden”. Het rooster wordt door een collega gemaakt, het zondagmiddagrooster door mijzelf. Zo heeft bijna een ieder van ons wel een taak. De één regelt het snoep, een ander de specerijen, en weer een ander de chocolade enz. Het is onder andere mijn taak om de thee goed in de gaten te houden, D.E-artikelen en de laatste tijd ook de bestellingen.’

Bijzondere vragen

‘De bezoekers komen soms met de punten die ze van de thee- en koffieverpakkingen sparen. Die willen ze inwisselen in De Witte Os, maar dat inwisselen kan al jaren niet meer. Blokker neemt deze punten nog wel in voor D.E. geschenken, zoals wij dat voorheen noemden. Soms vraagt men naar tabak, want dat staat immers boven de deur van het winkeltje. En sinds 2 jaar is er de vraag naar het KLM huisje, maar ook dat is niet te koop net als de tabak…’

‘Wat ook bijzonder is, is dat bezoekers soms speciaal voor een bepaald product en meestal is dat de koffie, naar de winkel komen. Als dat er niet is, sturen wij het ze na. Zo sturen we koffie naar Zwitserland en deze week zomerthee naar Amsterdam.’

Etalage

‘Sinds een paar jaar richt ik ook de etalage in, ik vind dat de etalage er netjes en aantrekkelijk hoort uit te zien. En ik ga altijd met de seizoenen mee met materiaal dat hierbij past of bij de actualiteit. Veel heb ik zelf van thuis/vroeger meegekregen en vaak kan ik wel eens wat spulletjes in bruikleen krijgen. Het gebeurt wel eens dat mensen vragen naar artikelen in de etalage en vragen of dat te koop is. Maar dat is uit eigen verzameling en zeg ik “Dat is reclame materiaal”. Af en toe brengen mensen wat mee om uit te stallen. Ook dat is natuurlijk fijn en kan ik altijd wel gebruiken’

Producten in de winkel

‘Koffie en thee lopen het best en natuurlijk de “Jouster Brokken” (drop met salmiak) en de Dúmkes. De bezoekers mochten voorheen proeven en dan lag er wat ouderwets snoep en stukje Jouster brok op een schaaltje op de toonbank. Dat mag nu niet meer helaas.

Geregeld vragen de klanten naar de koffie die ze in de theetuin of museumcafé gedronken hebben. Dat is vaak de Pittige Weduwe, en dan kopen ze een pak koffie, bonen of gemalen. Sinds kort hebben we allerlei spullen uit de serie “Ot en Sien” te koop: trommeltjes, mokjes en pepermuntblikjes. We maken leuke pakketjes met allerlei producten die niet al te duur zijn, om als cadeautje te geven of om als souvenir mee te nemen. In de zomer krijgen de meeste artikelen dan een Fries lintje eraan.

Favoriet museumstuk

‘Ik kijk graag naar de theezakjesmachine die bij de ingang van het museum staat. Dat komt, omdat mijn vader daar vroeger in de Douwe Egberts-fabriek de monteur van was. Hij zorgde altijd dat het apparaat goed liep. Dus dat is een leuke herinnering.’

Iets dat veel mensen niet weten…

‘Ik ben ook nog vrijwilliger bij mijn vorige werk in het verzorgingshuis. Eén keer per week ga ik met een bewoner wandelen, kletsen, spelletjes doen en op maandagmiddag verzorg ik de soos. Dan doe ik met een groep bewoners geheugenspelletjes, we drinken samen koffie en we bespreken onderwerpen uit het nieuws. Dat is erg leuk werk om te doen, ik heb nu meer tijd voor leuke dingen met de bewoners dan in mijn tijd als verpleegkundige. Daarnaast pas ik ook op bij mijn kleinkinderen in Zoetermeer en Alphen, maar dat staat momenteel op een heel laag pitje vanwege de corona-crisis. Ja, ik heb een druk leven en ik ben daar heel blij mee.’

Interview en tekst: Willeke ten Noever Bakker